Submenu
Japanse Acupunctuur
Toyohari: Japanse acupunctuur volgens de Chinese Klassieken
De hoofdstijl binnen de Japanse stijlen die ik beoefen en waarop hier uiteraard gefocused zal worden is een vorm van Meridiaantherapie genaamd Toyohari. Een resultaatgerichte acupunctuurvorm die als zeer aangenaam wordt ervaren door patiënten.Meridian Therapy en Toyohari respecteren de Chinese klassieke ideeën en maken ze tastbaar. Ze blijven niet slechts hangen in poëtisch beschreven theorie uit de Klassieken, maar maken ze praktisch toepasbaar, controleerbaar en repeteerbaar.Toyohari een levende stijlvorm, die ontwikkeling van stijl en therapeut hoog in het vaandel heeft staan. Dit uit zich wereldwijde lokale branches, uitgebreide research projecten, branch meetings, regelmatige seminars en het op het hoogste niveau testen en eventueel invoeren van nieuwe methodes en technieken. Altijd met het idee om met de meest subtiele technieken de beste resultaten te bereiken.
Pijnloos voor de patiënt, tastbare techniek voor de therapeut
Toyohari
Nadat de Keiraku Chiryo zich uitbreidde en aan belangstelling won (zie Geschiedenis) begonnen ook de blinde acupuncturisten zich voor deze stijlvorm te interesseren. Eén daarvan was Kodo Fukushima. Met name Keiri Inoue, na aanvankelijk aarzeling, doceerde aan Fukushima en zijn groep. Kodo Fukushima startte een vereniging voor Meridiaantherapie voor visueel gehandicapten en richtte in 1959 de Toyohari Medical Association op. Toyohari betekent letterlijk vertaald Oost-Aziatische Naaldtherapie. De stijl kenmerkt zich door zeer oppervlakkige naaldinsertie ofwel het ondiep prikken. Veel ondieper dan in de moderne Chinese TCM stijl en bij de meeste technieken zelfs nog ondieper dan het al oppervlakkig naaldgebruik in de Keiraku Chiryo. Gecombineerd met het gebruik van flinterdunne naalden is deze vorm van acupunctuur volstrekt pijnvrij.
Tactiele vaardigheid
Toyohari is derhalve een unieke stijl. Begonnen als stijlvorm door blinden is een zeer hoge mate van gevoeligheid door de therapeut vereist, voor zowel de diagnose, puntlocatie als de naaldtechnieken. Een blinde acupuncturist moet namelijk meer dan ieder ander op zijn tactiele vaardigheden vertrouwen.Er wordt dan ook daadwerkelijk met Ki (Qi) gewerkt. Het concept van het ‘arriveren van Ki’ wordt toegepast zoals beschreven werd in de Klassieken; de Ki bij de naaldtechniek moet vooral door de therapeut gevoeld worden en niet door de patient zoals vaak in de modernere uitleg van het Chinese DeQi. (Bent u overigens nog helemaal niet bekend met termen binnen de Oosterse Geneeskunde dan kunt u wat basisbegrippen terugvinden op deze pagina.)
Diagnose
De pols is het belangrijkste diagnostische instrument voor de Toyohari therapeut. De kwaliteit wordt beoordeeld aan de hand van sterkte, diepte en snelheid. Per positie van de vingers wordt ook een vergelijking gemaakt tussen de verschillende meridianen en hun relaties. Op die manier weet de acupuncturist welke meridianen met welke punten behandeld moeten worden. Naast de diagnose wordt ook de voortgang tijdens een behandeling afgelezen aan de hand van de pols. Na of tijdens de individuele stappen controleert de therapeut aan de hand van de pols of het gewenste effect is bereikt. Zoals gezegd is de pols de belangrijkste, maar zeker niet de enige factor. Naast uiteraard het vraaggesprek wordt er ook gebruik gemaakt van de volgende methodes:
Buik- of Haradiagnose
De buikregio word op een zachte subtiele wijze gepalpeerd. Algemene kwaliteit, opvallende kenmerken in structuur en vorm wordt met de hand waargenomen. Ook hier geldt dat de kwaliteit van de meridianen op verschillende locaties kan worden bepaald. Deels is deze indeling gebaseerd op de Nan-Ching (Klassieker uit de Chinese geneeskunde) maar Fukushima hanteerde een iets afwijkende indeling. Deze indeling en de wijze van palperen zijn uniek voor Toyohari.
Meridiaan palpatie
Door het palperen van delen van de meridianen op de distale gedeeltes van de ledematen kan de therapeut opvallendheden meenemen in de uiteindelijke diagnose. Verder zal de acupuncturist letten op de kleur van de huid, de stem van de patiënt en opvallende geuren. Voor alles geldt dat de therapeut kwaliteiten kan vertalen in waarschijnlijk te behandelen meridianen.
Werkwijze: Root & Branch
Binnen de Toyohari stijl gaat men, zoals in meerdere Japanse stijlvormen, volgens een bepaalde structuur te werk. Een behandelingssessie bestaat uit een zogenaamd Honchiho en een Hyochiho gedeelte. Dit houdt in dat in het eerste gedeelte een zogenaamde root treatment wordt uitgevoerd op de primair en secundair te behandelen meridianen, waarvan de volgorde overeenstemt met de eerder genoemde Nan-Ching.Het Hyochiho gedeelte of de branch treatment bestaat uit de ondersteunende en vaak symptoomgerichte behandeling. Hier heeft de therapeut een heel scala aan mogelijkheden tot zijn beschikking. Enkele daarvan worden uiteraard ook in andere stijlen gebruikt maar een deel is in vorm of uitvoering specifiek voor de Toyohari stijl. Om een aantal toepassingen te noemen:
Naso en Muno: Het behandelen van de nek-/schouder- en liesstreek
Kikei: Specialistisch gebruik van de extra-ordinary vessels voor symptoombehandeling
Hinaishin: Gebruik van de verblijfsnaalden van Akabane
Shigo: Voor met name acute klachten gebruikmakend van de 24-uurs circulatie
Naalden
De naald die tijdens de behandeling het meest wordt gebruikt is waarschijnlijk een dunne zilveren naald van 0,16 mm doorsnee. Kenmerkend is het gebruik van verschillende (edel)metalen voor diverse doeleinden. Zo wordt zilver geacht een tonifiërende werking te hebben en goud (en soms zelfs platinum) is nog sterker. Staal heeft een meer sederende werking en wordt gebruikt in het geval van excess. Behalve deze reguliere naalden, genaamd Goshin, worden er een aantal naaldvormen gebruikten die werden beschreven in de klassieken (zoals de Ling Shu) of daar een bewerking van zijn. Ook deze zijn in verschillende materialen verkrijgbaar. Om enkele voorbeelden te noemen:
Zanshin: Instrument in een trechtervorm waarmee kloppende, drukkende en wrijvende bewegingen kunnen worden gemaakt.
Enshin: Een instrument met een balvormig uiteinde dat met name gebruikt wordt om strijkende bewegingen te maken. In Toyohari wordt vooral de zilveren uitvoering gebruikt om doorstroming te bevorderen.
Teishin: Deze stompe naald wordt ook regelmatig gebruikt door de acupuncturist. Het kan bijvoorbeeld worden ingezet als mildere dosering wenselijk is. Dit is het geval bij zeer gevoelige mensen, ernstige zwakte en bij kinderen of ouderen.