Van Klassiek naar Authentiek

De identiteit van het Pulletje

Direct your Power

This card suggests that you look at the source of your inner power. Do not underestimate yourself. Every thought, word and action radiates an energy that affects others and draws situations and people to you. Make sure your aims are for the highest good; great currents of energy will emanate from you, enabling you to be a power generator to help the world.

Use your power for the highest good. *(1)

Afgaand op mijn laatste set blogs, zou je in ieder geval kunnen concluderen dat ik niet heel erg mijn best doe om in een pulletje te vallen. Of het nu die van collega’s is, docenten, beroepsverenigingen, de overheid of last but not least, Facebook-vrienden. Voor zover ik kan overzien, streef ik er ook niet naar om er juist buiten te vallen. Uit een soort van recalcitrante rebelsheid. Een tweede tienertoer. Ik mag in ieder geval hopen van niet.

Het zijn onderwerpen die me na aan het hart liggen en vanuit datzelfde hart schrijf en deel ik erover. Vanuit welke rol of identiteit? Acupuncturist, vader, bezorgde burger, mens? Denmei Shudo zei al “Your needle reflects what you are.” Voor mij is die scheiding ook schijn. Net als objectiviteit overigens. Klinkt het misschien ietwat te verheven als ik zeg dat ik het vanuit mijn authentieke zijn schrijf? Vanuit authenticiteit? In dit blog wil ik het over die identiteit en authenticiteit hebben. En dan vooral in relatie tot acupunctuur.

Woorden & Stijlen

De layout van mijn website verander ik met een zekere regelmaat. Afhankelijk van de smaak van het moment en van mijn behoefte aan een andere vorm van creativiteit. Uiteraard verschijnen er nieuwe blogs, maar de teksten van mijn (hoofd)pagina’s veranderen niet of nauwelijks. En de laatste tijd krijg ik steeds meer de behoefte om ook met die teksten iets te doen. Helemaal de juiste woorden en tijd ontbreken nog even. Uiteindelijk moet een site je visie weergeven, je kijk op acupunctuur en op welke manier je het toepast. Wat is je inspiratie en waar sta je voor. Blogs gaan wel mee met de tijd en je eigen visie. Maar pagina’s kunnen weleens staan als een huis dat nooit gerenoveerd is.

Als ik mijn pagina’s nalees en uiteraard de gedachtegang erachter, zijn er toch wel min of meer van die pulletjes te ontdekken waar ik in wil vallen. En sommige inderdaad niet. Laten we de noemer Klassieke acupunctuur eens nemen. Iets waar ik mijzelf onder schaar. In mijn eigen woorden: Omdat ik van traditie hou en authenticiteit. Daar is ook geen woord van gelogen. Op de één of andere manier heb ik affiniteit met iets als het dicht bij de bron staat. Qua ideeën, praktijk, technieken en materialen. Vergelijk het met martial arts. Een lineage, direct terug te herleiden naar grootmeesters en/of de grondlegger. Is het dan effectiever of een nog moeilijker te beantwoorden vraag, is het dan beter? Ik zeg moeilijk, maar eigenlijk is het onmogelijk de vraag te beantwoorden welke stijl het beste is. Het ligt er geheel aan in handen van wie. Dit is parallel aan stijlen van acupunctuur. Eén techniek kan in uitwerking verschillen als dag en nacht als je 2 acupuncturisten vergelijkt. Let wel, dan hebben we het nog niet eens over een volledige behandeling. En noch over uiteraard degene die op onze behandeltafel ligt. Eerste conclusie is dan ook dat een stijl op zich nog weinig zegt.

Klassiek?

Dan de vraag, hoe weet ik of ik daadwerkelijk Klassieke acupunctuur beoefen? Spoiler alert, dat weet ik niet 100% zeker. Misschien ook wel niet voor 50%. Er zijn zoveel subvragen en kanttekeningen bij te plaatsen. Eerste probleem: Ik was er niet bij en ik heb er ook geen past-lives-memory van. Probleem nummer 2: Ik spreek geen Chinees en al helemaal geen Klassiek Chinees. Bij het lezen van Klassieke geschriften ben ik dus afhankelijk van vertalingen. Wat me brengt bij nummer 3: Traduttore, traditore. Vertalen is verraden. Zeker vanuit het Klassiek Chinees vertalen is er altijd een interpretatiefactor. Hoe dicht bij de Klassieken is dan een interpretatie van een interpretatie?

Uiteindelijk is het dan ook vooral een gevoel. We kunnen wat we doen en waarom we dat doen proberen te rationaliseren, maar zeker ik ben geen 100% rationeel wezen *(2). Wat betreft ‘beroep’ doe ik waar mijn hart ligt en die keuze houdt niet op tussen werkvelden, maar evolueert ook binnen je veld. Het is niet zo dat je dan plotseling al het geleerde laat vallen. Dat je alle theoretische modellen laat varen. Ik beschouw het meer als het integreren in wat je doet. Dus je laat het wel los, maar daarmee ben je het gelukkig nog niet kwijt. En ja het één heeft een sterkere koersaanpassing tot gevolg dan het ander. Dan blijven er zeker nog genoeg Klassieke principes over, maar kan en wil ik het daarmee nog als Klassieke acupunctuur labelen? Wat nu als ik daarbij technieken voeg uit ander traditioneel bodywork, sjamanistische tradities en alchemie? Intuïtieve keuzes maak in punten, zones en technieken of vibrationele technieken, essentiële oliën of Bach Bloesems toepas? Hoe zullen we het dan eens noemen?

Healing

In sommige van mijn eigen beschrijvingen noem ik de behandelingen al Acupunctuur Healing Sessions. Healing, een woord waarin ik in het verleden een grote aversie tegen heb gehad. Een nietszeggend containerbegrip. Ik was als therapeut altijd al mijn handen, alleen niet ongezond hysterisch, maar ook zeker niet in onschuld. Het label zweverig heb ook ik namelijk in al mijn vooringenomenheid op Healing als woord geplakt. En het zo gelaten, zonder er verder nog aandacht aan te schenken Of juist de veelomvattendheid van Healing het nu eigenlijk een betere omschrijving maakt dan Geneeswijze? Wie zal het zeggen. Vooralsnog heb ik mijn aversie tegen het woord volledig laten varen en voel ik me senang bij Healing als beschrijvende term. En blijft het net als de toevoeging Klassiek slechts een woord. Het is maar net welke waarde je er aan toekent.

Verwijder ik mezelf met dit stuk niet weer verder van de reguliere Geneeskunde en het zogenaamde Evidence Based Medicine? Ook in dat pulletje probeer ik niet te vallen door me in allerlei bochten te (moeten) wringen. In een iets andere context, maar wat dat betreft resoneren de woorden van Volker Scheid wel met mijn gedachten, als hij spreekt over Integrative Medicine. Strekking: “Voor integratie en samenwerking is communicatie nodig. En als we kijken naar de reguliere Geneeskunde en de samenwerking met Oosterse Geneeskunde is er meer sprake van Kolonisatie dan Communicatie.” Los van je mening wel aardig om over na te denken toch?

Mijn mening is dat je je hart, wat je van daaruit kiest te beoefenen en de bijbehorende normen en waarden niet moet verloochenen. Niet voor (on)wetenschappelijke dogma’s, niet voor inspecties, autoriteiten, verzekeraars, geld of degenen die ik in het begin van dit artikel heb genoemd. En daarbij maakt het niet uit welke vorm van Geneeskunde of Healing je beoefent. Die vrijheid ben je mijns inziens jezelf, en de degenen die met een hulpvraag bij je komen, verplicht.

Wordt (ongetwijfeld) vervolgd.

1. * Aan dit blog ben ik al een paar maanden geleden begonnen en heb de tekst even laten sudderen. Onlangs woonde ik een bijzondere meditatiesessie bij met een Balinese Priester. In het begin van de sessie mochten we allemaal met ogen dicht een kaart trekken. Deze Engelse tekst is daarvan afkomstig. Tegen het einde van de sessie, voordat hij wist welke kaart ik had getrokken zei hij tegen me: “If I may advice you one thing, if something is on your mind or you feel the need to say something, share it with the world!” Dat resoneert natuurlijk met al mijn blogs, maar zeker met deze post en alles wat ik over de Corona-situatie deel.

2. * In vervolg op punt 1 en de totstandkoming van dit blog, ben ik inmiddels ook begonnen met de 8 weekse cursus Zelf Genezend Vermogen, met Prof. Dr. Pierre Capel, Emeritus Hoogleraar Immunologie. Erg interessant natuurlijk om de (nieuwe) inzichten te zien vanuit een Westers Medisch-Wetenschappelijk perspectief, die zoveel meer raakvlakken hebben met de Oosterse tradities en ons vakgebied. Als we kijken naar evolutie, de structuren en de processen binnen onze hersenen dan blijkt dat zo’n 4% van ons handelen voort komt uit onze bewuste gedachten en maar liefst 96% uit onze onbewuste emoties.